30 juli 2019 In het jaar 2000 vertegenwoordigde ik Nederland samen met Serge Van Duijnhoven in de Literatuurexpress, een trein die in zes weken van Lissabon via Sint-Petersburg en Minsk naar Berlijn reisde. Aan boord waren honderd schrijvers en dichters uit alle Europese taalgebieden, waaronder de Vlaming Kamiel Vanhole (zie foto). Tijdens tussenstops verzorgden we lezingen. Met de man-vrouwverhouding in ons gezelschap was iets geks aan de hand. Slechts twintig afgevaardigde auteurs waren vrouw. We besloten daarom ergens halverwege om als minderheidsgroep ervaringen uit te wisselen in een zaaltje.We wisten toen nog niet dat er onder de mannelijke deelnemers een geheime stemming zou worden gehouden. Die ging niet over wie de beste schrijfster uit onze trein was, maar de mooiste. Nu is het negentien jaar later. Een van de twintig schrijfsters, Dubravka Ugresic, heeft in 2016 de Neustadt International Prize toegekend gekregen, een van de hoogste onderscheidingen in het literaire domein. En toen vorige week de longlist voor de Booker Prize 2019 werd bekendgemaakt, stond het laatste boek van een andere deelneemster ertussen, Bernardine Evaristo. Zou er dan toch iets veranderd zijn?

Lees hier de vorige blog