20 november 2020
Ik leef samen met een gitarengek, die meer gitaren
bezit dan hij kan bespelen. Toen de collectie maar bleef
aanjongen, zijn we uitgekomen op een aantal van vijf
als zijnde ‘gezond’.
Ga je op een avond nog even met de gitarengek een
wandelingetje maken, ligt er op de stoep een
elektrische schoonheid op de vuilniswagen te wachten.
Oppakken, veiligstellen, gelukkig grijnzen.
Ga je dan een week later opnieuw in het donker naar
buiten, ditmaal om plastic en oud papier naar de
container te brengen, ligt er een straat verderop alweer
een instrument in de kou te wachten. Ditmaal een
akoestische Fender, een wat goedkoper type, maar
onbeschadigd en met vrijwel nieuwe snaren.
Oppakken, veiligstellen, gelukkig grijnzen.
Wonderlijke gebeurtenissen. Het quotum is nu
verhoogd naar zeven.