3 mei 2021
De Engelse schrijver Paul Kingsnorth betoogt in zijn
essaybundel ‘Bekentenissen van een afvallig
milieuactivist’ dat de milieubeweging is gekaapt door
types die de huidige overconsumptie willen vervangen
door meer van hetzelfde, maar dan in ‘duurzame’
vorm.
Hoewel ik het lang niet altijd met hem eens ben, zie ik
dagelijks geïllustreerd wat hij bedoelt. Bij mij voor de
deur in Amsterdam zijn vier oplaadpunten voor
elektrische auto’s gekomen. Een Audi, een Porsche,
een Jaguar, een BMW: ik verbaas me over de gevaartes
die er stroom staan te slurpen. Allemaal zijn ze nieuw
of bijna nieuw gekocht voor zo’n honderdduizend euro,
dat heb ik via de kentekens uitgevonden. Na de
aanschaf hadden de eigenaars vast een goed gevoel:
wat waren ze toch duurzaam bezig. Maar heeft de
fabricage van deze reuzen niet veel vervuiling
opgeleverd?
Een artikel in NRC van afgelopen zaterdag bevestigde
mijn vermoeden: de productie van één auto doet een
aanslag op het milieu die even groot is als zeker zes
jaar ermee rijden. Je kunt maar beter eerst je kleine of
middelgrote benzineauto verslijten.
Voorlopig mag ons miniautootje naast de Jaguars en
de Porsches blijven staan