3 juli 2024
Soms, heel soms, is een mens precies op het juiste moment
op de juiste plek. We gingen naar Frankrijk om een zieke
vriend te bezoeken. Het was maar een kleine omweg langs
Vézelay, een plaatsnaam die positieve associaties opriep, we
besloten het erop te wagen.
En zo wandelden we op de langste dag van het jaar rond
het middaguur onvoorbereid een basiliek op een heuvel
binnen. Geen beelden of schilderijen, zelfs geen
gebrandschilderd glas; vooral ruimte en sereniteit.
En toen zagen we het. In de lengterichting liep midden
door de kerkzaal een lijn van zonnevlekken. Pas later
begrepen we dat we de ‘chemin de lumière’ hadden gezien,
de weg van licht, die daar alleen op deze tijd van het jaar zo
loopt.
Prachtig, vond ik. Prachtig en ontroerend.