Als dochter van ‘meester Meester’ groeide Mariët Meester op in de afgelegen justitie- kolonie Veenhuizen, toen het Drentse dorp nog verboden was voor buitenstaanders. De kleine Mariëtte ging in een gevangenis- bus naar de kleuterschool, de tuin van het huis waar ze woonde werd door gevangenen onderhouden en op zondag zat ze samen met gevangenen — haar rolmodellen — in de kerk. Voor Koloniekind kroop Meester weer in de huid van het meisje dat ze ooit was. Aan de hand van haar persoonlijke verhaal beschrijft ze van binnenuit hoe de inwoners van Veenhuizen samenleefden met de criminelen die ze moesten bewaken. Krant en tijdschrift VPRO gids - ‘De jeugd van Mariët Meester in een gevangenisdorp’, interview door Angela van der Elst. de Krant - ‘Mariët Meester schrijft nieuw boek over leven in gevangeniskolonie’, interview door Fiona Huisman. NRC - ‘Het gesticht is nu een mooi vooruitzicht’, een wandeling over de begraafplaats van Veenhuizen. Tekst: Mariët Meester. Dagblad van het Noorden - ‘Herinneringen van een koloniekind ‘, interview door Leonie Sinnema. Radio en televisie RTV Drenthe - ‘Koloniekind’, een TV-special (25 min.) gemaakt door Ilona van Veen en Margreet Gort RTV Drenthe - interview door Cunera van Selm in het cultuurprogramma Kolkend. Radio 1, Villa VdB - interview door Elles de Bruin (beeldradio). Radio 4, De ochtend van 4 - Femke Liemburg, van Boekhandel Daan Nijman in Roden bespreekt het Boek van de Week. Uit recensies: (…) Koloniekind is heel puur geschreven vanuit een kind dat niet beter weet dan dat het leven wordt gedeeld met gevangenen. Margot Pol in NRC (…) Hoe was het om op te groeien in dit bijzondere dorp, waar bijna alles eigendom was van het Ministerie van Justitie (...). Meester heeft een prettig lichte schrijfstijl en vertelt met humor over haar kinderavonturen in het afgelegen dorp, waar gewa's (gestichtswachters) alles en iedereen voortdurend in de gaten houden. Paola van de Velde in De Telegraaf (…) Koloniekind vertelt van binnenuit het verhaal van een uniek dorp, maar dan toch vooral als het decor waartegen Meesters jeugd zich heeft afgespeeld. De voorgrond wordt breed ingenomen door de minutieuze memoires van schrijfster en essayiste Meester en dat zal voor haar fans een boeiende toelichting zijn op haar oeuvre, waarin Veenhuizen regelmatig opduikt. Marijke Laurense in Trouw Uit blogs: (…) Het verhaal van binnenuit leest als een avontuurlijke roman. Het is alsof (...) ik naast Mariët zit op die achterste kerkbank en hoop dat er een gedetineerde net op dat moment een vluchtpoging doet. (…) Vooral omdat de belevenissen uit de eerste hand komen is het verhaal zo boeiend. Mariët is getuige à charge, maar haar verklaring is niet belastend voor het dorp. Juist wordt Veenhuizen in haar boek vrijgesproken van de bevooroordeelde veroordeling die de wereld buiten de kolonie eraan geeft. Ze heeft een levendige fantasie, zo schijnt het. Maar de voorvallen en gebeurtenissen zijn alle realiteit, uit het leven gegrepen. Jurjen van der Hoek in zijn blog Kunststukjes

Koloniekind Opgroeien in het gevangenisdorp Veenhuizen Non-fictie, 288 pag. De Arbeiderspers, Eerste en tweede druk april 2022, Derde druk mei 2022